صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۶۵
۱
سر به گردون می‌دهم این آهِ پُر تأثیر را
می‌زنم آتش به سقف این خانهٔ دلگیر را
۲
حالتِ فرهاد و کارش روشن است از جوی شیر
می‌توان در زخم دیدن جوهرِ شمشیر را
۳
با شرابِ کهنه زاهد ترشرویی می‌کند
کو جوانمردی که سازد کارِ این بی‌پیر را
۴
بیستون را کرد شیرین‌کاریِ ما روسفید
ما به ناخن تازه رو داریم جویِ شیر را
۵
صائب از خاکِ سیاهِ هند کی بیرون رود؟
بشکند کی مور لنگی این طلسم قیر را؟
تصاویر و صوت
نظرات
نبی پلویی امیرآبادی