صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۶۶۰۵
۱
رخی به شبنم می همچو برگ لاله بده
دگر به هر که دلت می کشد پیاله بده
۲
نمی دهی قدح بی شمار اگر ساقی
شمار قطره باران کن و پیاله بده!
۳
حریف دور گران سیر نیستم ساقی
چو موج آب، مسلسل به من پیاله بده
۴
به یاد هر چه خوری می، همان نشاط دهد
به ذوق نشأه طفلی می دو ساله بده
۵
نهاده بر رخ گل نقطه های شک شبنم
به باغ رو کن و تصحیح این رساله بده
۶
نمک ز زهر خصومت جگر گدازترست
به هر که زهر به کارت کند نواله بده
۷
بهار شد، چه بجا خشک مانده ای ای ابر؟
سزای شیشه تقوی به سنگ ژاله بده
۸
نشست شعله آواز بلبلان صائب
برای خاطر گل ترک آه و ناله بده
نظرات