صائب تبریزی

صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۶۶۱۰

۱

ز بس لب تو به ابرام می دهد بوسه

به کام تلخی دشنام می دهد بوسه

۲

چو جام پشت لب یار تا ز خط شد سبز

به هر لبی چو لب جام می دهد بوسه

۳

چگونه پای تو بوسم، که آفتاب ترا

به ترس و لرز لب بام می دهد بوسه

۴

به جای نقل دهد بوسه شب حریفان را

به من لبی که به پیغام می دهد بوسه

۵

کباب طالع پروانه ام که شمع او را

به جای نامه و پیغام می دهد بوسه

۶

هوس به آب رسانید لعل یار و هنوز

حجاب عشق به پیغام می دهد بوسه؟

۷

لبش به باده کشی نیست آنقدر مایل

به رغم من به لب جام می دهد بوسه

۸

ز جبهه اش چو مه عید نور می بارد

لبی که بر رخ گلفام می دهد بوسه

۹

به هر که می رسد امروز آن لب میگون

چو جام باده به ابرام می دهد بوسه

۱۰

ز دانه طایر وحشی کی آرمیده شود؟

به دل رمیده چه آرام می دهد بوسه؟

۱۱

لب مرا ز زمین بوس خویش منع مکن

که عمرهاست سرانجام می دهد بوسه

۱۲

به طرح بوسه به اغیار می دهد صائب

به من لبی که به پیغام می دهد بوسه

تصاویر و صوت

دیوان صائب تبریزی (مطابق نسخه دو جلدی ۱۰۷۲ ه. ق، به خط صائب از مجموعه شخصی) به اهتمام جهانگیر منصور ج ۱ - صائب تبریزی - تصویر ۳۶۳
دیوان صائب تبریزی - به کوشش محمد قهرمان - ج ۶ (غزلیات: ن ـ ی) - صائب تبریزی - تصویر ۳۳۱
دیوان صائب تبریزی (مطابق نسخه دو جلدی ۱۰۷۲ ه. ق، به خاط صائب از مجموعه شخصی) به اهتمام جهانگیر منصور  ج ۲ - صائب تبریزی - تصویر ۶۴۲

نظرات