صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۶۷۳۹

چمن را داغ دارد رویت از گلهای پی در پی

ز ریحان های جان پرور، ز سنبلهای پی در پی

زهی اقبال روزافزون، زهی امید گوناگون

اگر دارد تلافی این تغافل های پی در پی

در آغاز خط از نظاره رویش مشو غافل

که این گل می شود پنهان ز سنبلهای پی در پی

ز خاک نرم گردد نخل را نشو و نما افزون

نماید حسن را سرکش تحملهای پی در پی

چه بال و پر گشاید عندلیب ما در آن گلشن

که گردد دست گلچین غنچه از گلهای پی در پی

توکل کن که شد از سنگ طفلان روزی مجنون

مسلسل همچو زنجیر از توکلهای پی در پی

مرا از چرب نرمی های خط یار روشن شد

که دارد زخم خاری در قفا گلهای پی در پی

مرا دارد دو دل پیوسته در خوف و رجا صائب

نوازش های گوناگون، تغافل های پی در پی