صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۶۸۶۴
۱
اگر چه هست به ظاهر خراب درویشی
ز وصل گنج بود کامیاب درویشی
۲
ترا ز درد سر آن جهان خلاص کند
اگر چه تلخ بود چون گلاب درویشی
۳
ازان به خرقه پشمین چو نافه ساخته است
که خون خویش کند مشک ناب درویشی
۴
هزار گوهر شهوار در دل شبها
کشد به رشته ز هر پیچ و تاب درویشی
۵
همیشه روزیش از خوان فیض آماده است
نمی خورد غم نان را چو آب درویشی
۶
ترا به روز حساب این سخن شود معلوم
که بوده سلطنت بی حساب درویشی
۷
ازان به گوهر مقصود راه یافته است
که داده هر دو جهان را به آب درویشی
۸
تمام موجه دریا اگر شود شمشیر
نمی خورد غم سر چون حباب درویشی
۹
حصار زیر و زبر گشتن است ویرانی
ز سیل فتنه نگردد خراب درویشی
۱۰
ز لوح سینه من نقش هر دو عالم شست
دگر چه نقش زند تا بر آب درویشی
۱۱
نقابدار کند آفتاب را صائب
اگر برافکند از رخ نقاب درویشی
تصاویر و صوت
نظرات