صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۶۸۹۸
۱
از دل مپرس، خانه به سیلاب داده ای
تعلیم بی قراری سیماب داده ای
۲
در زیر تیغ، بستر راحت فکنده ای
در چشم فتنه داد شکرخواب داده ای
۳
عقد خرد به دختر رز برفشانده ای
نقد حیات را به می ناب داده ای
۴
بر دستبرد تیغ قضا دل نهاده ای
پهلوی چرب خویش به قصاب داده ای
۵
چون خار و خس ز کجروشی های روزگار
خود را به دست سیلی سیلاب داده ای
۶
در ابروی تو دید و قضای گذشته کرد
ایمان به چین ابروی محراب داده ای
۷
می گفت صفحه رخ او خوش قلم ترست
جولان بوسه بر رخ مهتاب داده ای
۸
صائب ز خارخار محبت چه آگه است؟
پهلو به روی بستر سنجاب داده ای
تصاویر و صوت
نظرات