صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۶۹۳

قید عیال، پست کند رای مرد را

گهواره تخته بند کند پای مرد را

پهلو ز زن بدزد که این رخنه فساد

در خون گرم غوطه دهد جای مرد را

بار شریعت است که چنبر کند چو چرخ

در یک دو هفته قامت رعنای مرد را

مهر زنان که رشته پای تجردست

سوزن به زیر پا شکند رای مرد را

در عشق زن مپیچ که معجر کند به فرق

این کار زشت، همت والای مرد را

چون بال مرغ خانه زمین گیر می کند

تعمیر خانه، بال فلک سای مرد را

فکر لباس و جامه به خون سرخ می کند

چون برگ لاله، صفحه سیمای مرد را

اندیشه معاش، گل زرد می کند

رخساره چو لاله حمرای مرد را

صائب جریده باش که اندیشه عیال

سازد عقیم، طبع گهرزای مرد را