صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۷۲۳
۱
از آفتاب عشق نگردید رنگ من
آتش چه پختگی به ثمر می دهد مرا؟
۲
نیرنگ چرخ، چون گل رعنا درین چمن
خون دل از پیاله زر می دهد مرا
۳
شوخی که زهر چشم ز من داشتی دریغ
صائب به التماس شکر می دهد مرا
۴
دشنام یار جان دگر می دهد مرا
این زهر پرورش به شکر می دهد مرا
۵
زلف دراز دست تو می آردم به دام
چندان که چشم شوخ تو سر می دهد مرا
۶
آن موجه ام که بحر پر آشوب روزگار
در هر شکست، بال دگر می دهد مرا
۷
اکنون که آب شد صدف من ز تشنگی
ابر بهار، آب گهر می دهد مرا
۸
مانند لاله، سوخته نانی است روزیم
آن هم فلک به خون جگر می دهد مرا
۹
سیرست چشم ذره من، ورنه آسمان
چون آفتاب زر به سپر می دهد مرا
۱۰
فارغ ز توشه ام که دل آتشین عنان
از خار راه، زاد سفر می دهد مرا
تصاویر و صوت
نظرات
محسن شفیعی