صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۸۹۹

رو نگهداشتن از صاف ضمیران مطلب

عیب پوشیدن از آیینه عریان مطلب

تا دلت سرد ز اسباب تعلق نشود

آتش از کوچه ما خانه به دوشان مطلب

رقم نام تو بر صفحه آیینه بس است

ای سکندر ز خدا چشمه حیوان مطلب

آسیای فلک از آب مروت خالی است

تا دلت چاک چو گندم نشود نان مطلب

روغن از ریگ مکش، لب به طمع چرب مکن

سینه بر تیغ بنه، آب ز عمان مطلب

نظر لطف ز مهر و مه کم کاسه مجوی

خواب آسودگی از چشم نگهبان مطلب

صائب از هند مجو عشرت اصفاهان را

فیض صبح وطن از شام غریبان مطلب