صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۹۰۴

بهشت بر مژه تصویر می کند مهتاب

پیاله را قدح شیر می کند مهتاب

پیاله نوش و میندیش از حرارت می

که در شراب، طباشیر می کند مهتاب

نمی خرد به فروغی کتان توبه ما

درین معامله تقصیر می کند مهتاب

فروغ صحبت روشندلان غنیمت دان

پیاله گیر که شبگیر می کند مهتاب

در آن کسی که ننوشد پیاله ای، صائب

به حیرتم که چه تأثیر می کند مهتاب؟