صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۹

کونلوم اول مخمور گوزلردن دگول آزارسیز

کیم گوروپدور بوخراب اولموش ایوی بیمار سیز

ال به ال گلزاردن خورشید دامانین دوتار

اوزگوزین هرکیم که شبنم تک قیلور زنگار سیز

چکمدی بلبل نفس تا گیتدی گل گلزاردن

هیچ کافر قالماسون یارب جهاندا یارسیز!

خاکسار لیخ پیشه قیل، تا فیض حق یتسون سنه

کولگه سالماز مهر تابان باشلارا دیوار سیز

کفر سیز گر ممکن اولسیدی نظام آب و گل

باش دوتاردی سبحه نین جمعیتی زنار سیز

درد و داغ عشق ایلن صائب اولور انسان ملک

کامل اولماز سیم و زر مغشوش اولاندا نارسیز