
صائب تبریزی
شمارهٔ ۵۰
۱
مکن به حرف طمع تیره زندگانی خویش
که روز هم شب تارست بر گدای چراغ
مکن به حرف طمع تیره زندگانی خویش
که روز هم شب تارست بر گدای چراغ
نظرات