
صائب تبریزی
شمارهٔ ۳۷۵
۱
غوطه در زنگ زد آیینه روشن گهرش
پسته ای شد ز خط سبز لب چون شکرش
غوطه در زنگ زد آیینه روشن گهرش
پسته ای شد ز خط سبز لب چون شکرش
نظرات
محمد خراسانی