صائب تبریزی
شمارهٔ ۱۳۳
۱
ارباب حیا را لب نانی ز جهان نیست
روزی ز دل خود خورد آن را که زبان نیست
۲
(یاری که نگیرد دلش از دوری منزل
در وادی تجرید به جز ریگ روان نیست)
نظرات