صائب تبریزی
شمارهٔ ۱۶۷
۱
دل بی خیال طایر شهپر بریده است
بی فکر روح پای به دامن کشیده است
۲
معیار آرمیدگی مجلس است شمع
تا دل بجاست وضع جهان آرمیده است
نظرات