صائب تبریزی
شمارهٔ ۱۸۴
۱
(راه سخنم معنی بسیار گرفته است
از جوش گل این رخنه دیوار گرفته است)
۲
(با صاف ضمیران به ادب باش که بسیار
از آب گهر آینه زنگار گرفته است)
۳
(آن رهرو افسرده اساسم که مکرر
دامان مرا سایه دیوار گرفته است)
نظرات