صائب تبریزی
شمارهٔ ۱۹۳
۱
می چسان مغز من آتش روان را پرورد؟
روغن بادام چون ریگ روان را پرورد؟
۲
زود باشد غوطه در بحر تهیدستی زند
چون صدف هر کس یتیم دیگران را پرورد
نظرات