صائب تبریزی
شمارهٔ ۲۱۲
۱
وقت جمعی خوش که تخمی در ته گل کردهاند
خاطر خود جمع از امید حاصل کردهاند
۲
زاهدان چون سکه بهر رونق بازار خود
پشت بر زر، روی در دنیای باطل کردهاند
نظرات