صائب تبریزی
شمارهٔ ۲۵۳
۱
شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود
راحتی گر هست در خواب فراموشی بود
۲
لب چو کردی آشنای می، لب پیمانه باش
در سر مستی سخن داروی بیهوشی بود
نظرات