صائب تبریزی
شمارهٔ ۳۱۵
۱
گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد
طوق هر فاخته ای حلقه ماتم گردد
۲
دولتی را که چو خورشید رسد وقت زوال
نورش افزون شود و سایه او کم گردد
نظرات