صائب تبریزی
شمارهٔ ۳۹۰
۱
چون لاله هر که باده حمرا نمی زند
جوش نشاط چون خم صهبا نمی زند
۲
مجنون که از لباس تعلق برآمده است
آتش چرا به دامن صحرا نمی زند؟
۳
از داغ گشت شورش مغزم زیادتر
گرداب مهر بر لب دریا نمی زند
نظرات