صائب تبریزی
شمارهٔ ۳۹۶
۱
در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن
خورشید ساغر از لب این بام شد بلند
۲
پرواز مرغ بسمل ازو بیشتر مخواه
بال و پری که در شکن دام شد بلند
نظرات