صائب تبریزی
شمارهٔ ۴۱۱
۱
هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید
یک آفریده آتش این کاروان ندید
۲
چون سرو، خام آمد و خام از چمن گذشت
نخلی که انقلاب بهار و خزان ندید
نظرات