صائب تبریزی
شمارهٔ ۴۱۵
۱
مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز
که شمع طور مرا با چراغ می جوید
۲
مگر نهال تو در باغ سایه افکن شد؟
که سرو رخنه دیوار باغ می جوید
نظرات