صائب تبریزی
شمارهٔ ۴۷۶
۱
فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش
غنچه منشین، گره خاطر ایام مباش
۲
گل و سنبل به از اسباب گرفتاری نیست
گر به گلزار روی بی قفس و دام مباش
نظرات