صائب تبریزی
شمارهٔ ۴۸
۱
سجده گاه بوسه من نقش پای او بس است
دست پیچ حسرتم زلف رسای او بس است
۲
از لب شیرین چه می خواهند خون کوهکن؟
زخم دندان تأسف خونبهای او بس است
نظرات