صائب تبریزی
شمارهٔ ۵
۱
تا نگیرم بوسه از لب گلعذار خویش را
نشکنم از چشمه کوثر خمار خویش را
۲
چون کند برق تجلی پای شوخی در رکاب
کوه نتواند نگه دارد وقار خویش را
نظرات