صائب تبریزی
شمارهٔ ۵۱۵
۱
نتوان کرد به زندان بدن محصورم
شیشه را می شکند زور می پرزورم
۲
در نمکدان ز نمکزار چه خواهد گنجید؟
چه کند حوصله تنگ فلک با شورم؟
۳
بس که آمیخته نیش بود نوش جهان
دیدن شهد فزون می گزد از زنبورم
نظرات