صائب تبریزی
شمارهٔ ۵۱۷
۱
گرچه خاکیم پذیرای دل و جان شده ایم
چون زمین آینه حسن بهاران شده ایم
۲
در سر کوی خرابات سبکدستی نیست
ورنه عمری است که از توبه پشیمان شده ایم
نظرات