صائب تبریزی
شمارهٔ ۵۲۰
۱
خدنگ او نظری دوخته است بر بالم
امید هست گشادی ز شست اقبالم
۲
در آشیان به خیال تو آنقدر ماندم
که غنچه شد گل پرواز در پر و بالم
نظرات