صائب تبریزی
شمارهٔ ۶۴
۱
کو باده تا به سنگ زنم جام عقل را؟
از خط جام، حلقه کنم نام عقل را
۲
عمری که در ملال رود در حساب نیست
چون بشمرم ز عمر خود ایام عقل را؟
۳
تفسیده تر ز ریگ روان است مغز ما
ضایع مساز روغن بادام عقل را
نظرات