صائب تبریزی
شمارهٔ ۶۵
۱
(از رحم بر زمین نزد آسمان مرا
دارد بپا برای نشان این کمان مرا)
۲
(چون سرو و بید سایه من دام عشرت است
هر چند میوه نیست درین بوستان مرا)
۳
(از وصل گل مرا چه تمتع، که شرم عشق
دارد چو بیضه در بغل آشیان مرا)
نظرات