صائب تبریزی
شمارهٔ ۶۹
۱
غم روزی نخورد هر که دلش آزاده است
روزی اهل تو کل همه جا آماده است
۲
جان روشن ندهد تن به کدورت، چه کند
تیرگی لازمه آب حیات افتاده است
نظرات
مهدی کاظمی