صائب تبریزی
شمارهٔ ۷۱
۱
لعل سیراب تو ترخنده به صهبا زده است
نگهت زهر به سرچشمه مینا زده است
۲
گوهر جرات من در صدف طوفان نیست
بارها قطره من بر صف دریا زده است
نظرات