صائب تبریزی
شمارهٔ ۷۳
۱
داغ مشکینم که ناف لاله ها را سوخته است
از تب غیرت گل خورشید را افروخته است
۲
آنچه بر رخساره او می نماید خال نیست
شبنم نازک دلی در آتش گل سوخته است
نظرات