صائب تبریزی

تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۲

۱

یک عمر می‌توان سخن از زلف یار گفت

در بند آن مباش که مضمون نمانده است

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

رهام

۱۳۹۵/۰۴/۲۰ - ۰۳:۴۷:۳۹

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجبکز هر زبان که میشنوم نامکرر استحضرت حافظ

آرش مولودی

۱۳۹۹/۰۲/۲۰ - ۰۲:۴۸:۵۷

این بیت از صائب اشاره دارد به این موضوع که یک عده ای میگفتند دیگر تمام موضوعات ومضمونها در ستایش معشوق گفته شده و چیزدیگر قابل توجهی برای توصیف معشوق ویار وجود ندارد که صائب بااین بیت این مسئله را رد میکند ودر واقع هم چنین است :یک عمر میتوان سخن از زلف یار گفت...

مردم. حامی دوست

۱۳۹۹/۱۰/۰۷ - ۰۵:۲۲:۳۲

امروز صبح داشتم دنبال مطلب روانشناسی می گشتم .که در وبلاگ چشمم به جمله ای افتاد نوشته بود: وقت یکی از دوستان شما کاری معرکه انجام می دهد،این کار او مانعی برسرراه شما برای انجام کارهای فوق العاده نبست. ابن مرا بی مقدمه یاد شعر صائب تبریزی عزیز انداختیک عمر می توان سخن از زلف یار گفت دربند آن مباش که مضمون نمانده است.