صائب تبریزی

با دروداین شعر زیبای صائب در اینجا وجود ندارد: افسوس که ایام شریف رمضان رفتسی عید به یک مرتبه از دست جهان رفتافسوس که سی‌پاره این ماه مبارکاز دست به یک‌باره چو اوراق خزان رفتماه رمضان حافظ این گله بعد از گرگفریاد که زود از سر این گله شبان رفتشد زیر و زبر چون صف م‍‍ژگان، صف طاعتشیرازه جمعیت بیداردلان رفتبی‌قراری ما چون نشود فاش به عالمماهی که شب قدر در او بود نهان رفتبا قامت چون تیر در این معرکه آمداز بار گنه با قد مانند کمان رفتبرداشت زدوش همه کس بار گنه راچون باد سبک آمد و چون کوه گران رفتچون اشک غیوران زسراپرده‌ی مژگاندیر‌ آمد زود از نظر آن جان جهان رفتاز رفتن یوسف نرود بر دل یعقوبآن‌ها که به «صائب» ز وداع رمضان رفت