سعیدا
شمارهٔ ۲۱۲
۱
شیخ گر از سنت و فرضانه می‌یابد مراد
پیر ما از شیشه و پیمانه می‌یابد مراد
۲
هر کجا حسن گلوسوزی است با کام من است
شمع چون روشن شود پروانه می‌یابد مراد
۳
مفلسان از سایهٔ بال هما مستغنیند
جغد ما از گوشهٔ ویرانه می‌یابد مراد
۴
زاهدا میخانه چون خلوت سرایت خاص نیست
دایم این جا محرم و بیگانه می‌یابد مراد
۵
بت‌پرستان کام از بت یافتند ای دلبران
آخر از سنگ شما دیوانه می‌یابد مراد
۶
رند از می، عاشق از وی، زاهد از تقوای خشک
از بتی هر کس در این بتخانه می‌یابد مراد
۷
از می بی‌دانه کام خود سعیدا تازه کرد
غیر تا از سبحهٔ صددانه می‌یابد مراد
تصاویر و صوت
نظرات