سعیدا

شمارهٔ ۲۶۶

۱

فیض از کوچهٔ معشوقه هوا می گیرد

نکهت از طرهٔ او باد صبا می گیرد

۲

به دم صبح فنا هر که شبی هستی داد

فیض ها از نفس صبح بقا می گیرد

۳

جای در دیدهٔ افتادهٔ خود ساز که سرو

در کنار لب جو نشو و نما می گیرد

۴

نشود گم پی اش از دیدهٔ عاشق که ز لطف

هر کجا پای نهد رنگ حنا می گیرد

۵

خرمن سوخته طالع دل بی صبر و سکون

آتش از سنگ اثر از فر هما می گیرد

۶

خط مشکین تو هر چند که آمد ز خطا

نکته بر روی تو از روی خطا می گیرد

۷

دشمن از دست سعیدا نتواند که رود

گر رود از ره تقدیر قضا می گیرد