صفی علیشاه

بخش ۱۰۶ - الرحمن

بود رحمن ز اسماء الهی

در او جمعیت اسماء کما هی

از و فایض وجودات و کمالات

ازو نازل بهر شیئی فیوضات

ز رحمانیت است ایجاد اشیا

ز رحمانیت است اعطا و احیا

زرحمن است ترتیب مراتب

ز رحمن است هر وضعی مناسب

ز رحمن است نظم آفرینش

ز رحمن است بر هر دیده بینش

دم رحمن بود آن فیض سابق

که بر مخلوق نازل شد ز خالق