صفی علیشاه
بخش ۳۱۴ - عین‌الحیوه
۱
بود عین الحیوتت باطن حی
هر آن زان چشمه نوشد جرعه وی
۲
نیابد بر حیاتش ره مماتی
که یابد از حیات حق حیاتی
۳
بود پس زنده هر شیئ بعالم
حیات اوست زین انسان اعظم
۴
چو بر حق زنده هر چیزیست ز اشیاء
که جز او را حیاتی نیست اصلا
۵
هر آدم جلوه‌گاه اسم حی شد
سبب او بر حیات کل شی‌ء شد
نظرات