
صفی علیشاه
بخش ۳۹۴ - المحق
۱
بود محق آن فنای عبد در حق
فنای هستیش در ذات مطلق
۲
فعالش چون فنا در ذات حق شد
خود آنرا محو اگر گفتند حق بد
۳
دگر طمس آن فنای فیالصفاتست
صفاتش منظمس در وصف ذاتست
۴
بحق اندر وجود او حق گزیند
وجود شیئی جز للحق نبیند
۵
بمحو از شیئی فعلی در نظر نیست
بجز للحق فعالی جلوهگر نیست
۶
بطمس ارباز دانی مدعا را
نمیماند صفاتی جز خدا را
۷
فناهای ثلاث اندر مراتب
بمحق و محو و طمس آمد مناسب
۸
فنای محقت از حیث وجود است
فنای محو فعلی در نمود است
۹
فنای طمس از وجه صفاتست
نه وصفی ظاهر الاوصف ذاتست
۱۰
در اینجا وصف خلقیت بدل شد
صفات عبد رفت و لم یزل شد
۱۱
صفات حق چو آمد در عیانت
کجا ماند از صفات خود نشانت
نظرات