صفی علیشاه
بخش ۴۶۷ - الاخلاص
۱
دگر ضد ریا صدق است و اخلاص
که ملحوظت نباشد عام یا خاص
۲
سخن بر میل نااهلان نگفتن
گهر بر طبع بوجهلان نسفتن
۳
خلوصت خلق باشد نی تخلق
بیانت صدق باشد نی تملق
۴
نگوئی مدح دیاری بسالوس
نجوئی ذم موجودی بافسوس
۵
نه در رأیت اسف باشد نه اعراض
نه در حالت طرف باشد نه اغماض
۶
نه تهمت بر کسی بندی نه تعریف
نه تعظیم از کسی خواهی نه تشریف
۷
چو نفسی گردد اینسان مطمئنه
بدون و هم و تخییل و مظنه
۸
شنید از جان خطاب ارجعی را
بداد از سر جواب ارجعی را
۹
ز موضوعات اعراضیه برگشت
برب مرضیه و راضیه برگشت
نظرات