صفی علیشاه
شمارهٔ ۱۱۰
۱
دام است جهان صفی پیدانه مرو
قانع بنشین و خانه بر خانه مرو
۲
رزق تو رسد ز غیب بیمنت خلق
و زخلق که عاجزند و افسانه مرو
نظرات