صغیر اصفهانی
شمارهٔ ۴ - در مدح مظهرالعجائب حضرت مولی‌الموالی علی علیه السلام
۱
کند ثابت حدیث قدسی این فرخنده معنا را
که یزدان در عبودیت ربوبیت دهد ما را
۲
ز آدم تا بخاتم چون امیرالمؤمنین حیدر
طریق بندگی نسپرده کس معبود یکتا را
۳
اگر کنه عبودیت ربوبیت بود یاران
برای من کنید از بهر حق حل این معما را
۴
علی را بنده باید خواند یا حق گفت یا هر دو
ندانم با که گویم این حدیث حیرت‌افزا را
۵
بقر آن آیه میمون سبحان الذی اسری
نماید شمهٔی از فضلش آگه مرد دانا را
۶
خدا فرموده تا بنمایمش آیات خود بردم
سوی معراج از روی زمین سلطان بطحارا
۷
امیرالمؤمنین فرموده در تفسیر این آیه
نباشد آیتی اکبر ز من ایزد تعالی را
۸
ز برج کعبه طالع گشت خورشید دل افروزی
که رجعت داد در چرخ آفتاب عالم آرا را
۹
صغیر از دست اینجا خامه را بگذار و ساکت شو
که ترسم از گلیم خویشتن بیرون نهی پا را
نظرات