شما اینجا هستید :
صغیر اصفهانی

صغیر اصفهانی

شمارهٔ ۵۵ - در مدح شاه انس و جان مولی الموالی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام

۱

چنانکه میشود از نور خور جهان روشن

شود ز نام علی قلب دوستان روشن

۲

چراغ بزم جهان روی مرتضی است بلی

بود بنوروی این تیره خاکدان روشن

۳

بلامکان ز مکان رفت چون رسول خدای

بدید از رخ او بزم لامکان روشن

۴

بیان روشن او میکند ز اهل خرد

ضمیر روشن و دل روشن و روان روشن

۵

از آنچراغ که از برق تیغ خود افروخت

نمود تا بابد راه انس و جان روشن

۶

کجا ز ظلمت حیرت رهد کسی که نکرد

چراغ مهر علی را به بزم جان روشن

۷

کند ز خاک درش کسب فیض و گیرد نور

بهر صباح که میگردد آسمان روشن

۸

بجوی خاک ره دوستان مخلص او

مگر که چشم خرد را کنی بآن روشن

۹

بگو محب ورا غم مخور ز ظلمت قبر

که هست خانهٔ گور تو جاودان روشن

۱۰

کسی که شمع صفت سوزد از غم عشقش

چه بزم‌ها کند از شعلهٔ زبان روشن

۱۱

صغیر بندهٔ عشق علی و آل علیست

شود حقیقت گوینده از بیان روشن

تصاویر و صوت

نظرات

user_image
سید مصطفی سامع
۱۴۰۲/۰۵/۰۱ - ۱۸:۰۸:۵۸
شعر شماره 50ساقی ای پری پیکرآی ومی به ساغرکنکامده گه عشرت کـــام من به می تر کن رفـته موسـم پاییز آمــده بهــــــار از نـــوخُـــم خُــم رحیق آور جــام می برابر کن مِی نده تو این موعد تا رود زکف یکدمطرف بوستان گل مســـکنِ مقــــرر کن شوروغلغلِ بلبل می رسد زشــــــاخِ گلمنظـــرِگلان بنــــگرغم وهم سبکتر کن روزِعیش وشادی است مطربا بزن چنگینغمه ی خوشِ بنواز بزم مــا مســخر کن از فــرازسرو آیــــد نغمه خـــوش مرغانبزم عیش وشادی را ازشعف توخوشترکن روزعید فطراست این یا که عید قربان استدلبرا مرا زین روز با خــــبر تو یکسر کن آی و گوش دل بگشا تـا که روشنت سازماز وضاحــت این عید قلــب خود منورکن خـاتــم رُسُل احمــد بعــد حــجــة الــوداعگرد هم بخواند اصحاب بر سخن تفکر کن از جـــهاز اُشترها منبـــری مهیـــا کـــردقـول مصطفی بـشــنو دم به دم تفاخــر کن زامر حق شه بطحا دست حـق هویدا کردصد هزارواندی داشت مستمع تصور کن گفت و هر که را استم میر و سید و مولابعد من علی مولااست این خبر مُنشّر کن هر کـه را بــود دردل حــــب ابن عم مننیست شک که دارد اوحب من تو باورکن دشمـنِ علـــــــی باشــد دشمــنِ مــنِ احمددشـمن علـــــی یــارب جای او به سقرکن خوانده ذات حـــق اورا نفـس احـمد مختار رو بخوان کلام حق وصف اوتوبی مرکن راه حــق اگـــر خواهــی راه مرتضی پیماجانشین احــمد را بـهرخـود تو رهبــرکن مرتــضی بـــود درب شــهر علــم پیـغمبرمــدح حضرتش هرجـا بر فراز منبر کن سوی بیــت رب بنـگر تا مقــــام او دانــی بر شکاف دیوارش یک نظر تو آخر کن آنــکه در رکــوع خاتم برگـدا عطا بنمودخالقش ستود اورا وصـف شه تو ازبر کن فـاتـح اُحـــــد باشـــــد قاتـــــل یـــلان کــفرگر شجاعتش خواهی یک نظر به خیبر کن گرمروتش دانـــی  کلبـــــــۀ  فقیــــری روجستجو حــیدر را از یتـــیم  مضـــــطر کن  مشکل عظیمی چــــــند گر ترا بود در کاراو گـــره گشا باشـــد رو به دربِ حیدر کن خُسروان همه یکــــسر خادمـــانِ درگاهشبرده گــی اگرخـــواهی برده گــی قنبر کن دامــــن علی منـما از کـفت رهـا سامعحـب مرتضــی حیدر در دلت فزونـــتر کن فاعلن مفاعیلن فاعلن مفاعیلن