صغیر اصفهانی
شمارهٔ ۱۳۰
۱
گفتن یک یاعلی به صدق و ارادت
به بود از صد هزار سال عبادت
۲
جز که بچوگان یاعلی نربوده
هر که ز میدان ربوده گوی سعادت
۳
هر که مریض غم وی است مسیحا
آیدش از چرخ چارمین بعیادت
۴
بنده او باش و کوس پادشهی زن
در ره او میر و بر ثواب شهادت
۵
گاه اجل یاعلی است ورد من این شد
گوش زد از مادرم به وقت ولادت
۶
خالق ارض و سما علی است در این باب
جملهٔ ذرات می‌دهند شهادت
۷
ره بولای علی نیافت جز آنکو
در ره تحقیق رفت از ره عادت
۸
دامن هر کس صغیر وار رها کن
دامن او گیر پس بدست ارادت
نظرات