صغیر اصفهانی
شمارهٔ ۲۰ - قطعه
۱
دهان بسته قفس و اندر آن سخن مرغیست
که پرگشوده و دارد همی سر پرواز
۲
پرد ز بام تو ناگه ببام خاطر خلق
کنی چو بهر ضرورت در قفس را باز
۳
سخن چو بوم و چه بلبل شوند هر دو قبول
بذوق اهل حقیقت بطبع اهل مجاز
۴
رود بجانب ویران اگر که باشد بوم
چمد بگلشن اگر بلبلی است دستانساز
نظرات