صغیر اصفهانی
شمارهٔ ۲۹ - پند لقمان
۱
حضرت لقمان که بنوع بشر
هست ز حکمت به حقیقت پدر
۲
با پسر خویش برای رشاد
گفت سخنها ز طریق و داد
۳
لاجرم از آن درر آبدار
گویمت این چار در شاهوار
۴
گفت پسر را که دو حرف از ضمیر
محو مکن پند پدر در پذیر
۵
زان دو یکی مرگ بود یک خدا
باشد از این هر دو تغافل خطا
۶
هر دو دگر هست فراموش کن
جان پدر پند مرا گوش کن
۷
زان دو یکی اینکه اگر در جهان
کس بتو بد کرد تو بگذر از آن
۸
وان یکش این کز تو ز راه وفا
رفت چو نیکی بکسی کن رها
۹
نیست مر این چار سخن را نظیر
آن دو بگیر این دو رها کن صغیر
نظرات