صغیر اصفهانی
شمارهٔ ۴۷ - اعتذار
۱
دفتر جان بخش و داد بشر
عیب مدان باشد اگر مختصر
۲
شهد شکر در کمی افزونتر است
سنگ همانا ز کمی گوهر است
۳
باری از این بحر که شد اقتباس
نیستم از طعن کسی در هراس
۴
چون رهی خواجهٔ نامی شدم
ریزه خور خوان نظامی شدم
۵
با رخ زرد و دل آزرم ناک
عذر همی خواهم از آن روح پاک
۶
هم ز اساتید نظامی روان
میطلبم عذر قصور بیان
۷
گر به تمامی نتوانسته‌ام
گفته‌ام انقدر که دانسته‌ام
نظرات